Zonder man zouden we nergens zijn. Dat is een gegeven. Dat wil echter niet zeggen dat we alles maar oké vinden. Wie kent niet het boek ‘Mannen komen van Mars en vrouwen van Venus’?
Voor wie het niet kent; de essentie van het boek is het verschil tussen mannen en vrouwen te duiden. Als je dat niet al wist, dan leer je daarover in dit boek.
Mogelijk dat je daardoor meer begrip creëert voor het andere geslacht. Tot we zover zijn is het eerst fijn om nog even die verschillen (en vaak puntjes waar je je aan kan irriteren) aan te stippen:
Hinkstap op de trap
De trap oplopen en niets mee naar boven nemen. Ik leg regelmatig diverse artikelen op de trap die een verdieping hoger moeten.
Bij sommige is dat heel erg logisch, bijvoorbeeld een kleerhanger. Voor sommige artikelen is dat iets minder logisch; een stapeltje papieren.
Wij hebben echter al jarenlang onze administratiemappen in een kast op de overloop. Als er dus papieren op de trap liggen zou je kunnen bedenken dat dat naar boven moet. Hier wordt echter door manlief vakkundig overheen gestapt.
Goed, daarvan snap ik nog dat je erlangs kijkt. Het is vaak wit papier, op een witte houten ondergrond. Valt niet echt op.
De wasmand met schone, opgevouwen kleren die pontificaal voor de eerste traptrede staat valt echter mijns inziens wel op!
Daar moet manlief, op weg naar boven, met een grote stap overheen gestapt zijn, want anders kom je niet bij de eerste traptrede. Dan weet hij nadat ik hem grondig heb ondervraagd nog te beweren dat het hem niet is opgevallen.
Hallo?! Je moet met een hink-stap-sprong naar de eerste traptrede en dat is je niet opgevallen?
Ja, dan ga ik de volgende keer de was doen, vergeet ik je ondergoed te wassen omdat het me gewoonweg niet was opgevallen dat die vieze troep naast de wasmand ook gewassen moest worden. Deal.
Selectief gehoor
Het gehoor selectief kunnen afsluiten. Ik ben heel erg benieuwd of het Oost-Indisch gehoor is aangeboren of is aangeleerd.
Dit laatste suggereert namelijk dat ik het ook zou kunnen aanleren. En dan schrijf ik me meteen in bij de eerste de beste cursus.
Hoe het precies werkt weet ik niet, het valt me wel op dat mijn man heel goed niet kan horen.
Ik moet echt heel duidelijk zijn aandacht trekken, wachten tot we oogcontact hebben, alvorens ik mijn verhaal vertel of mijn vraag stel. Dan nog is het spannend of de boodschap in zijn geheel is overgekomen.
Dit in tegenstelling tot mijn gehoor. Als ik iets aan het doen ben, dan hoor en zie ik bijna alles wat er om mij heen gebeurt.
Tot grote ergernis van met name mijzelf. Als ik eenmaal iets heb gehoord of gezien, kan ik het niet meer ‘onthoren’ of ‘ontzien’. Eigenlijk voel ik afgunst.
Oplossingsgerichthei
Direct met een oplossing komen wanneer je een verhaal (man hoort probleem) vertelt. De man wil graag oplossen. Hij houdt niet van problemen, vooral niet wanneer er een oplossing voor lijkt te zijn. Ik zeg nadrukkelijk ‘lijkt’.
Vaak is dat namelijk niet wat de vrouw wil. De vrouw wil vertellen; veel en vaak.
Soms inderdaad vaker hetzelfde verhaal, omdat het de vrouw nu eenmaal dwarszit. En ook wanneer het verhaal voor de vierde keer de revue passeert, wil ze vaak nog steeds geen oplossing.
De vrouw wil een oplossing wanneer ze zegt: ‘Heb jij een oplossing voor me schat?’ Wellicht wil ze dan eigenlijk nog geen oplossing, maar nog een keer haar verhaal kwijt.
Ik geef toe; vrouwen zijn niet de allermakkelijksten, maar daar kunnen we niets aan doen. Soms weten we het zelf ook niet zo goed. Maar het toverwoord is: chocola.
Protocol kaasschaven
De kaas verkeerd schaven. Ik wacht met smart op het moment tot er een protocol kaasschaven komt dat bij wet wordt goedgekeurd. Onze kaas wordt structureel mishandeld.
Er wordt zo scheef vanaf geschaafd dat de volgende gebruiker zich maar moet zien te redden. Mijn voorstel is; snij de harde zijkanten eraf en ga dan schaven. Niet zo moeilijk toch?
Vaatwasser inruimen
De vaatwasser verkeerd inruimen. Ik zal eerst even bekennen dat ik een structopaat ben. Mijn behoefte aan recht en georganiseerd is behoorlijk groot en staat in groot contrast met de behoeftes van mijn man.
Eigenlijk mag ik al blij zijn dat de vaat überhaupt een plek in de vaatwasser heeft. Niet zelden wordt er namelijk een stapel gevormd op het aanrecht, om voor mij volstrekt onlogische redenen. De vaat ligt in de vaatwasser, dus einde verhaal zou je denken.
Niet helemaal; ik begrijp namelijk helemaal niks van het onlogisch inruimen van manlief.
Het staat er schots en scheef in, waardoor er aanzienlijk minder ruimte is. Zonde vind ik. De enige oplossing is een foto maken van een juist ingepakte vaatwasser en deze daar in buurt ophangen.
Ik loop echter het risico dat hij het niet ziet (zie punt 8) of dat ik gedwongen wordt opgenomen. Ik denk er nog even over na.
Definitie opruimen
Een andere definitie van ‘opgeruimd’ hebben. Eerder besteedde ik al aandacht aan het verschil tussen mannen en vrouwen wanneer het gaat over de opvoeding. Waarbij opruimen (mijns inziens) ook een onderdeel is.
Wanneer ik mijn vrije dag op woensdag heb ben ik eerst een uur bezig om alles weer een beetje op zijn plek te hebben liggen en gestructureerd te hebben.
Voor een groot deel is dit mijn pakkie an, daar ben ik me terdege van bewust.
De andere kant is echter dat mijn man rustig op de bank kan gaan zitten terwijl Barbie hem met grote ogen vanaf het kleed aanstaart en Bliksem McQueen naast hem op de bank is geparkeerd. Hij ziet het niet, het stoort hem niet en hij ruimt het dus niet op. En wie heeft er last van…Juist.
Snurkende mannen
De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik één van de vrouwen ben die mogelijk harder snurkt dan haar man. Ja, echt waar.
Echter ken ik heel veel verhalen van vriendinnen waarbij het andersom is. Waarbij een simpel duwtje of neus dichtknijpen niet helpt.
Radeloos zou ik ervan worden. Oplossing? Geen idee. Misschien om 20.00u naar bed gaan en hopen dat je eerder slaapt dan manlief.
Lees ook: Slaap is heilig; wat te doen als je partner snurkt?
Alles kwijtraken en niet kunnen vinden
Dit geval ken ik ook bij vrouwen. Mijn man heeft het namelijk van zijn moeder. En mijn dochter heeft het ook. Ze raken werkelijk waar alles kwijt.
Ook al heeft manlief 1 minuut geleden zijn sleutels in zijn handen gehad, hij presteert het om ze vervolgens echt kwijt te zijn. Ik krijg vervolgens de vraag: ‘Lief, heb jij mijn sleutels gezien?‘ Waar ik op mijn beurt gek van word.
Ik ben er wel achter waardoor het komt. Hij heeft een soort van tunnelvisie. Voorbeeld: hij zoekt zijn sleutels. Die heeft hij het laatste gehad toen hij in de keuken stond. Hij gaat vervolgens in de keuken zoeken, maar daar liggen ze niet.
Nou dan, liggen ze dus nergens volgens hem. Aldus de logica van mijn vriend. Dit is het punt dat ik word ingeschakeld, en dat is tevens het punt waar ik Oost-Indisch doof word (oh ik kan het dus toch!).
Het lijkt nu misschien zo dat ik mij het grootste deel van de tijd irriteer, dat valt reuze mee. Dat is slechts alleen het geval wanneer we wakker zijn.
- Listeria bacterie - 24/07/2024
- Oxytocine: Het hormoon van verbondenheid en vertrouwen - 08/02/2024
- Overzicht peulvruchten en bonen; welke zijn gezond en recepten - 31/12/2023
Ik ben thuis juist degene die vaatwasser inruimen aan de man overlaat. Hij vindt dat ik het niet zo goed doe. Voor de rest snurkt hij en opruimen is langslopen en zeggen dat je er niet aan toe kwam.