Je kent ze vast wel: die zuurpruimen die vinden dat vroeger alles beter was. Die ergens zijn blijven hangen in hun jonge jaren en beweren dat alles wat nu gebeurt minder goed is. Vroeger begrepen ze tenminste nog waar het écht om ging.
Nu gaan mijn haren altijd een beetje overeind staan als mensen negatief zijn en overal tegenaan zitten te trappen. Maar hoe denk ik er zelf eigenlijk over? Was het vroeger echt veel beter of is het nu juist veel beter of zit het er toch ergens gewoon tussenin?
Over smaak valt te twisten
Iemand vertellen of iets wel of niet lekker of mooi is, is eigenlijk niet te doen. Jouw smaak is immers heel anders dan die van een ander. Zowel in letterlijke als figuurlijke zin. En ook dit onderwerp is natuurlijk zoiets als je begeven op glad ijs. Want wat ik als voordeel zie, kun jij wel zien als hét ultieme bewijs dat de tegenwoordige tijd ontzettend nadelig is…
Maar goed, we gooien een aantal ideetjes de lucht in en misschien is het in ieder geval een aanzet om eens over dit soort dingen verder te gaan kijken dan je eigen ideeën, toch?!
Het beeldschermtijdperk
Eén van de dingen die ouderen nogal eens ter sprake willen brengen zijn natuurlijk de beeldschermen van deze tijd. Nu moet ik bekennen dat ik het ook niet snap dat mensen op hun mobieltje lopen te kijken, terwijl ze wandelen met hun kind. Kindlief zit hoopvol vanuit zijn buggy zijn papa of mama aan te staren voor een beetje gezellig contact. Maar die zit verborgen achter zijn telefoon. Het gebeurde pas ook weer dat ik met mijn (grote) kinders op de terugweg langs de Mac ging.
Naast ons zat een klein jongetje (jaar of zes, ofzo) met moeders. Het kind kletste er vrolijk op los en was eigenlijk gewoon heel gezellig bezig. Helemaal niks op aan te merken. En moeders? Die liep alleen maar af en toe te melden dat hij moest eten en dat soort zaken, maar had verder alleen oog voor haar mobiel. Zucht. Kijk, in dat opzicht heeft de moppergeneratie een punt. Máár: vroeger was het misschien niet de telefoon, maar wel de krant waar het gezicht van de ander achter verborgen zat. Oké, dat was alleen thuis en niet op iedere plek waar je je maar bedenken kunt, maar toch. Helemaal nieuw is het niet.
Voordelen van de computer
En dan nog iets. Hoeveel voordelen zit er niet aan al die beeldschermen? Veel dingen kunnen sneller, beter, handiger én je kan zelf de info opzoeken die je nodig hebt. Je hoeft niet eerst te wachten tot er een bibliotheek opengaat! Kinderen leren veel van de computer. Dus conclusie: ja, het heeft zeker zijn nadelen (als we het over echt contact hebben met elkaar hebben), maar minstens ook net zoveel voordelen.
Weet je: er zijn kinderen (en ouderen) die in het echte leven geen contact dúrven maken, maar via een appje opeens wel. Die door sociale media juist niet alleen zijn! Ook daar mag best wel eens aan gedacht worden! Dus leg die telefoon gewoon uit het zicht als je gezellig met anderen op stap bent en voor de rest: kom maar op met die beeldschermen!
Leve de wetenschap?
Zijn we doorgeslagen in het etiketteren van mensen? Willen we zo graag alles kunnen verklaren en iedereen aan alle maatstaven laten voldoen, dat we een (walgelijk) systeem hebben verzonnen aan de hand van allerlei symptomen, klachten en noem maar op? Zijn we niet een beetje doorgeslagen in ons medicijngebruik, terwijl we aan de andere kant steeds beter weten dat veel medicijnen overbodig zijn? Eerlijk gezegd denk ik dat soms wel.
Maar ook hier zitten natuurlijk twee kanten aan. Pijn mag best gevoeld worden en je lichaam de kans geven om zelf het herstel te vinden: volgens mij veel gezonder dan al die medicijnen bij elkaar. Hoe vaak is het niet zo dat je extra medicijnen moet slikken om de bijwerkingen van het andere medicijn tegen te gaan? En wat betreft die etiketjes: vroeger was je gewoon verlegen, gewoon een beetje druk (of heel erg), gewoon ondeugend, gewoon kind dus.
Tegenwoordig moet je in een keurslijf passen van de maatschappij. Aan de andere kant: vroeger werden veel dingen weggewuifd als aanstellerij, terwijl er nu serieus naar gekeken wordt en er gepoogd wordt om er iets aan te doen. Ook hierin zie ik dus zowel de voor- als nadelen…
Vroeger werd er nog omgekeken naar elkaar
Eh… er zijn mensen die beweren dat vroeger alles liefdevoller was. Helaas voor hen ben ik het daar nu eens niet mee eens! Hoezo? Mensen uit verschillende kerken keken elkaar met de nek aan en soms nog erger, buitenlanders werden (ook) met argusogen bekeken, kinderen met rood haar waren de klos of met een bril op en weet je wat we met onze oudjes deden? Die werden braaf afgevoerd naar het bejaardentehuis als ze een jaar of zeventig/tachtig waren! Liefdevoller? Waar dan? Oké, moeders bleven meer thuis voor de kinderen dan nu.
Maar er werden andere eisen aan kinderen gesteld. Misschien minder druk qua school, maar wel veel meer in huis en werk. Tegenwoordig zijn er zoveel lieve acties voor eenzamen, voor vluchtelingen, voor zieken, voor de mensen uit de buurt en ga zo maar door. We zorgen langer zelf voor onze oudjes (meestal…) en ga zo maar door.
Hoeveel hartverwarmende acties ontstaan niet spontaan door een nieuwsbericht? Het probleem is dat het nieuws zich altijd focust op dingen die fout gaan, waardoor we denken dat de wereld zo beroerd in elkaar zit. En dat nieuws was vroeger beperkt tot je eigen dorp, nu tot de hele aardbol (en zelfs erbuiten)!
Sneller tevreden
Een klacht die we vaak horen is dat alles tegenwoordig zo snel moet gaan én iedereen alles maar wil hebben. Nu denk ik dat dit inmiddels alweer aan het veranderen is. Je wordt overspoeld door cursussen en aanbiedingen op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, waarbij de nadruk dus ligt op je gelukkig voelen met het ‘nu’. Als ik hoor hoeveel mensen de coronacrisis zelfs een opluchting vonden omdat alles opeens rustig was, dan zegt dat toch wel iets. Maar of je dan meteen kan zeggen dat het vroeger beter was? Dat hangt er een beetje vanaf wat je dan als vroeger ziet.
Inderdaad, ‘vroeger’ was de tijd, denk ik, minder opgejaagd. De keuzes minder groot en dus had je minder stress. Je was sneller tevreden omdat er niet continu allerlei eisen aan je gesteld werden, zoals nu door de media. Je vergeleek je misschien met de buurman, maar niet met al die topmanagers die je nu voorbij ziet komen. Ja, ik denk inderdaad dat de tijd te snel voor ons gaat. We willen te veel en zijn minder snel tevreden. Maar goed, ook dat inzicht is inmiddels al wel ingedaald in de maatschappij, volgens mij.
Was het vroeger in dat opzicht dus beter? Toch vind ik ook dat niet helemaal waar. Want waar je nu echt kan zoeken naar iets wat bij je past, was het toen eigenlijk niet meer dan normaal dat je ging doen wat je vader deed.
Waar je nu zelf mag kiezen of je bij je kinderen thuisblijft (hoewel de druk om te blijven werken steeds groter wordt en dus NIET goed is!), werd het je toen verplicht gesteld als je als vrouw kinderen kreeg. Zelfs al als je ging trouwen moest je soms al vertrekken van je werk! Dat papa misschien wel meer thuis zou willen zijn en mama juist een paar dagen zou willen werken? Jammer dan, dat hoorde niet! Dus eh…het is maar net wat je beter vindt!
Was vroeger alles beter?
Mag duidelijk zijn hoe ik erover denk. Ik denk dat beide tijden hun voor- en nadelen hebben. Als we nu gewoon eens kijken naar de mooie zaken en die uitlichten in plaats van wat minder leuk is, dan zijn we volgens mij pas echt goed bezig!
Meer informatie vind je hier.
- Tips opgeruimde tuin met kinderen - 22/08/2024
- Grote schoonmaak; tips en hacks met kinderen - 22/08/2024
- Rijangst: wat kun je ertegen doen? - 22/08/2024
Leave a comment