Ook dit jaar doe ik niet echt aan goede voornemens, maar gezond eten is wel iets wat ik belangrijk vind. Niet alleen in januari, maar het hele jaar door. Toen ik door Marley Spoon gevraagd werd of ik een maaltijdbox wilde ontvangen zei ik daarom direct ja.
De afgelopen jaren heb ik een aantal boxen mogen proberen, en Marley Spoon is toch echt wel mijn favoriet. Verrassende en makkelijk te maken maaltijden, verse ingrediënten en een prima resultaat dat de kinderen ook nog eens lekker vinden.
Marley Spoon heeft iedere week een nieuw weekmenu, hierin zitten een paar gerechten die enorm populair zijn en wekelijks terugkomen. Maar ook iedere week verrassende nieuwe recepten.
Als je een box bestelt, kan je zelf kiezen voor welke gerechten je gaat. Kies je bijvoorbeeld pasta of rijst of ga je toch liever voor Hollandse kost, wil je met vlees, vis of vega? Makkelijk en snel of toch wat uitgebreider voor in het weekend?
Er zijn ook speciale kindvriendelijke recepten. Er is ruime keuze en dat maakt het stiekem ook wel een beetje lastig om te kiezen, want de foto’s zien er allemaal heel goed uit en het water loopt je nog net niet in de mond bij het lezen van de beschrijving.
Uiteindelijk besluit ik toch een beetje buiten mijn comfortzone te gaan. Dat is het voordeel van een box; dat je weer eens wat anders probeert dan dat je normaal zou eten en zo nieuwe smaken leert kennen.
Maar ook weer niet te ver, zodat ik het ook de kinderen kan voorschotelen en zij niet bij voorbaat al niets van moeten hebben.
Daarom ging ik voor een vegetarisch recept met lekker veel groenten en een recept met garnalen. Zelf ben ik allergisch voor een aantal vissoorten, dus eten we dat nauwelijks (aangezien ik zelf meestal kook).
Er zijn diverse bezorgmomenten, ook in het weekend of de avonduren. Zodat je zelf kan kiezen wanneer je thuis bent, je krijgt een tijdsindicatie mee zodat je weet wanneer ze ongeveer voor de deur staan.
De maaltijden worden in stevige papieren zakken geleverd die je eenvoudig zo in de koelkast kan schuiven. Alle ingrediënten voor een bepaald gerecht zit bij elkaar. Zodat je verder nergens over hoeft na te denken.
In een stevig hoesje krijg je de recepten met stap-voor-stap-uitleg en foto’s om mee aan de slag te gaan.
Vegetarische pinda-saté curry met kokos
Ook al was het vakantie, de dag was best onrustig verlopen. De kinderen waren spontaan uitgenodigd door oma, dus die werden door manlief opgehaald zodat ik de keuken in kon duiken.
Toen ze thuis kwamen ging even de tv aan, even want we konden al snel aan tafel. Dit was namelijk een “snelklaargerecht”, ideaal dus voor op zo’n dag. Supermakkelijk en ideaal ook voor school- / werkdagen als je daarna nog naar de zwemles moet.
Normaal kook ik altijd op gevoel, dus ik was begonnen met de pan vol water te gooien. Toen ik las dat er 800 mL water in moet. Nieuwe poging dus, want dat scheelt weer met afgieten en voorkomt plakkerige rijst.
Toen het water aan het koken was en ik de rijst had toegevoegd kwam hier al snel de heerlijke geur van jasmijnrijst vanaf en verspreidde zich door de keuken en kamer.
Daarna kon ik verder met de overige ingrediënten. Gelukkig is alles al afgemeten, zodat je niet hoeft na te denken over de juiste hoeveelheden. De groenten waren ook al voorgesneden, het enige wat moest gebeuren was de knoflook fijn hakken en de peterselie snijden.
Vervolgens is het een kwestie van alles in de juiste volgorde in de wok gooien en je bent al klaar. Het was alweer even geleden dat ik zelf pindasaus had gemaakt, niet dat het heel moeilijk is, maar ik ben vaak toch even aan het goochelen met de verhoudingen.
Het scheelt dat ik daar nu niet over hoef na te denken zonder terug te moeten vallen op pakjes en zakjes. Alleen zout en peper moet je zelf naar smaak toevoegen, ideaal dus als je liever zonder zout kookt.
Nu zaten er een paar haken en ogen aan dit recept, zo ben ik zelf niet zo’n fan van knoflook. Maar een teentje gaat nog wel. En is manlief niet zo van de kokos en koriander en dat zit er ook volop in.
Ook zijn de mannen van het type dat er vlees bij het avondeten hoort. Nu had ik zelf stokjes gepakt voor de foto, dus dat wilden de kinderen ook proberen. Dat zorgt natuurlijk al meteen voor een gezellige sfeer aan tafel en geen gezeur over wat er op het bord lag.
Er werd ook niet geklaagd over het gebrek aan vlees, sterker nog de pinda’s werden er al snel met de vingers uitgeplukt. Dit was dus een geslaagde maaltijd en zeker iets wat ik vaker op het menu kan zetten.
Crunchy Tijgergarnalen en vlugge roerbakgroenten
De tweede avond wilde manlief graag koken. Toevallig werkt hij op de visafdeling van de groothandel waar ze de garnalen portioneren voor Marley Spoon.
Hij had ze al eerder die week in de handen gehad en weet dat het dus ook echt verse ingrediënten zijn die een dag eerder vers bij hun geleverd waren. Aangezien hij ook de meeste ervaring heeft hiermee leek me dat een goed plan. Kon ik even lekker niets doen 😉
Na afloop zag je heel duidelijk dat hij een heel andere manier had van koken dan ik. Ik zet de pannen op het vuur, snijdt en gooi het zo snel mogelijk in de pan.
Manlief is meer van de voorbereidingen, dus hij gaat eerst uitgebreid alles snijden, en in losse bakjes doen, zodat na afloop de keuken eruit ziet als een slagveld. Hij heeft dus ook twee keer zoveel ruimte nodig.
Waar ik een “snelklaarmaaltijd” had en de meeste groenten voorgesneden waren, moest hij aan de slag met onder andere een paprika en broccoli. Normaal gebruiken we alleen de roosjes en gooien we de stronk weg, niet nodig eigenlijk.
In het recept staat ook beschreven hoe je dit kan verwerken; niet als grote bonken maar door het in plakjes te snijden. Het voordeel is dat ook in dit menu alle ingrediënten afgemeten klaar staan, manlief wil nog wel eens uitschieten met het een en ander waardoor het te waterig is of weinig smaak heeft.
De rijst zit voorgeportioneerd in twee zakjes. Als je met zijn vieren bent kan je dus kiezen of je één zakje neemt of een (deel van het) tweede zakje.
Aangezien dochterlief onverwachts een logeerpartijtje had en ik ook niet zoveel trek had gingen we dus voor één zakje. Het tweede konden we wegleggen voor een andere keer. Na ruim een half uur was het eten klaar en konden we aan tafel.
De saus van dit gerecht is op basis van oestersaus, iets wat ik normaal niet zo lekker vind. Maar in deze combinatie was het erg lekker. Ook zoonlief vond het heerlijk en pikte als eerste alle garnalen eruit, zelfs van het bord van papa die naast hem zat.
En dat terwijl hij toch een beetje grieperig was en de rest van de dag niet wilde eten. Een goed teken dus. In het gerecht zaten ook een aantal ingrediënten die ik normaal niet gebruik, vaak omdat je maar een klein beetje nodig hebt en dan met de rest zit.
Dus het was weer eens wat anders dan anders. Ondanks dat het toevallig beide twee rijstgerechten waren.
Meer informatie vind je hier.
Zoals ze zelf zegt is ze besmet met het reisvirus en eist ze het liefste de hele wereld over. Ook gaat ze graag op ontdekking in eigen land en probeert de vele uurtjes achter de laptop te compenseren met quality time doorbrengen met het gezin.Ze is altijd in voor een spontane actie.
Leave a comment