Skip to Content

Harry Potter and the Cursed Child recensie toneelstuk

Harry Potter and the Cursed Child recensie toneelstuk

Het is alweer even geleden dat ik een boek heb gelezen. Tijdens de vakantie in Italië heb ik wel een poging gedaan, maar gewoon echt in één ruk een boek uitlezen, dat is alweer flink wat jaren geleden.

In ieder geval het pre-kinderen tijdperk. Een tijdje geleden hoorde ik dat er vanaf 29 juli een toneelstuk van Harry Potter op het toneel te zien zou zijn en het daarbij behorende script als boek uitgebracht zou worden.

Toen ik dat zag heb ik hem direct besteld, via bol.com wordt het de volgende dag tenslotte al bezorgd.

De overige Harry Potter boeken vielen ook zeer goed. En zowaar in één ruk uitgelezen, het boek heeft 330 bladzijden en ik had drie uurtjes nodig om hem te lezen.

Dat lijkt misschien heel snel, maar het verhaal, ondanks dat het Engelstalig is, leest makkelijk weg. Daarnaast gaat het echt om het script met de dialogen en soms een introductie van een scène waardoor je er makkelijk doorheen leest.

Harry Potter and the Cursed Child

Nu zal ik proberen zo min mogelijk spoilers te verklappen want je moet het boek gewoon zelf gaan lezen.

Het verhaal begint echter waar het laatste deel van Harry Potter eindigt; op het station om de kinderen weg te brengen naar hun eerste schooldag. Negentien jaar nadat Harry Potter van Hoghwarts (Zweinstein) af ging.

In sneltreinvaart wordt je meegenomen naar het vierde collegejaar waarin het grootste deel van het verhaal zich afspeelt.

Het verhaal centreert zich om de zoon van Harry Potter; Albus Severus Potter die best moeite heeft met zijn achternaam en de bijbehorende status.

Net als zijn vader speelt vriendschap een grote rol, zijn beste vriend (ik zal nog niet verklappen wie) is de zoon van iemand die je niet snel zal verwachten. Natuurlijk komt de strijd tussen goed en kwaad ook aan bod. En zijn er de nodige onverwachte wendingen.

Wat ik ervan vond?

Nu gaf ik natuurlijk in de inleiding al aan dat ik er vrij snel doorheen kwam. Nu heb ik vroeger veel, heel veel gelezen en ook zwaardere stof en ben ik dus lange tijd een zeer geoefende lezer geweest.

Met Engelstalige boeken kan ik soms echter nog wel wat problemen hebben. Zeker als er namen in verwerkt zijn. Dan is het toch even weer de koppeling leggen van om wie het nu weer gaat.

Zo ging een stukje over de scholen die meededen aan het Toverschooltoernooi waarbij er eerst de naam van een school werd genoemd en pas later in dit verband en ik dus doorhad dat het over die school ging.

Wat mij opvalt omdat het een toneelstuk is, de vele personages die erin voorbijkomen, toch een spoiler, ook karakters die dood zijn gegaan in eerdere boeken.

Niet dat ze tot leven zijn gewekt, maar dat moet je zelf maar lezen hoe dat in elkaar zit. Zo komt Albus Dumbledore voorbij, maar krijg je geen antwoord op wat hij in de tussentijd heeft gedaan.

Het verhaal speelt zich ook af op alle bekende locaties; van de huizen waar ze wonen, het station, Hoghwarts, het bos, het meer en andere locaties uit Harry Potter en de Vuurbeker. Dat is toch wel een verhaallijn waar regelmatig op ingehaakt wordt en de Ligusterlaan.

Ze zeggen dat het verhaal vooral verteld over wat er na afloop van de Harry Potterboeken gebeurd maar dat vind ik tegenvallen. Sterker nog, ik blijf voor mijn gevoel met meer vragen zitten dan die er beantwoord zijn.

Centraal in het boek staat de rol van Harry Potter als man en vader. De struggels die hij heeft met zijn vrouw Ginny en het opvoeden van een puber.

Aan de ene kant erg fijn om te lezen dat dat ook gewoon in de tovenaarswereld speelt en logisch aangezien Harry Potter nu een volwassen man is (37 aan het begin van het boek) toch mist het iets van de charme van de eerste 8 delen.

Desondanks zou ik het toch wel aanraden om gelezen te hebben, je leest het zo in een keer uit (althans met pauze tussendoor, waar het verhaal ook pauzeert) en het verhaal is niet heel ingewikkeld.

Harry Potter is tenslotte een stukje jeugd sentiment. En nu in de vakantie is daar een goede gelegenheid voor.

Nu is het natuurlijk wachten tot het einde van het jaar; als J.K. Rowling haar debuut maakt als scenarioschrijfster met Beasts and where to find them. En natuurlijk hopen dat het er ooit van gaat komen om een bezoekje te brengen aan West End om het theaterstuk zelf te zien.

Nederlandse vertaling (hier)
Engelse versie (hier)

Linda van Aken
Laatste berichten van Linda van Aken (alles zien)

Leave a comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *