Blauwalg is niet een alg, zoals de naam doet vermoeden, maar juist een groep bacteriën (Cyanobacteriën). Deze bacteriën groeien het beste bij een wat hogere temperatuur in het oppervlaktewater. Dit zorgt er voor dat er een blauwe of blauw-grijze waas in het water zichtbaar wordt.
Sommige soorten blauwalg kunnen gifstoffen uitscheiden, waardoor zwemmen in water besmet met blauwalg gevaarlijk kan zijn.
Omdat de blauwalg voornamelijk in de zomer groeit, zorgt het er voor dat zwemmen in buitenwater zoals sloten, meren en plassen af te raden kan zijn.
Waar is blauwalg te vinden?
Blauwalg is te vinden in het water. Bij populair zwemwater wordt regelmatig de waterkwaliteit gecontroleerd, maar dit zorgt niet altijd voor een waarschuwing die op tijd komt. Controleer daarom altijd vóór het zwemmen of er blauwalg in het water aanwezig is.
Rijkswaterstaat controleert buitenwater iedere vier weken. In de zomerperiode, van mei tot en september, is dit zelfs elke twee weken.
Bij het aantreffen van blauwalg wordt er vaak een melding gedaan via regionale dagbladen of meldingsborden rond de locatie waar de blauwalg is gevonden.
Daarnaast vind je hier een landelijke website, waar meldingen van blauwalg worden bijgehouden.
Op de site is een kaart te zien waarop bij meetpunten wordt aangegeven of het water geen bijzonderheden heeft, nog nader onderzocht wordt omdat er een verhoogde meting is geweest, of er een waarschuwing voor het water geldt, of dat er een negatief zwemadvies is.
Oorzaak van blauwalg
Blauwalgen zijn cyanobacteriën, dus geen alg of wier. Blauwalgen leven in al het open water. Ze hebben warmte, voedingsstoffen, licht en koolstofdioxide nodig om te overleven. Op het moment dat er veel voedingsstoffen in het water zitten kan dit in combinatie met warmte voor een explosie aan algengroei zorgen.
Als de blauwalg gaat “bloeien” zorgt dit er voor dat er een drijvende laag op het water komt. Doordat de onderkant van de laag afsterft komen er toxinen (gifstoffen) in het water. Dit zorgt er voor dat zwemmen in het water waar blauwalg in aanwezig is voor ziektes kan zorgen.
Blauwalg kan verschillende oorzaken hebben. Bij voldoende circulatie, dus bijvoorbeeld in stromend water, komt blauwalg veel minder voor dan in stilstaand water.
Daarnaast kunnen veel voedingsstoffen door bijvoorbeeld afval en rottende producten voor blauwalg zorgen. Dit kan bijvoorbeeld voorkomen als er mest in het water gestort wordt.
Onderzoekers richten zich nu op het verwijderen van blauwalg door bijvoorbeeld fosfaat te binden aan de bodem van het water. Hierdoor blijft er minder voeding over voor de blauwalg waardoor deze afsterft.
Blauwalg herkennen
Blauwalg is een blauwe of blauw-grijze laag in het water. Soms is dit een dikke smurrie die boven op het water drijft, maar soms is het ook iets dunner en is het alleen een blauwe gloed in het water. Blauwalg komt voornamelijk voor in water met een temperatuur van boven de 20 graden.
Wat moet ik doen na contact met blauwalg?
Contact met blauwalg kan leiden tot braken, misselijkheid, diarree, buikkramp, irritatie op de huid, ontstekingen zoals oorontsteking en irritatie van de ogen. De klachten ontstaan ongeveer 12 uur na het contact met blauwalg en kan tot wel vijf dagen aanhouden.
Voorkomen is de beste genezing in het geval van blauwalg. Controleer altijd zwemwater.nl om te controleren of het water veilig is, maar controleer ook altijd zelf ter plaatse nog of er blauwalg in het water aanwezig is.
Mocht er toch contact zijn met blauwalg, zorg dan dat bij thuiskomst goed gedoucht wordt zodat alle blauwalg van het lichaam afgespoeld is. Droog goed af en trek schone kleren aan.
Houdt alle symptomen van contact met blauwalg in de gaten (misselijkheid, buikpijn of diarree, hoofdpijn, huidirritatie, oorontsteking en/of geïrriteerde ogen). Als de symptomen er zijn en aanhouden, neem dan contact op met de huisarts. Hij of zij kan helpen de symptomen te verlichten.
Blauwalg en honden
Zwemmen met de hond is een perfecte manier om af te koelen. Honden zijn helaas niet overal in het zwemwater toegestaan, maar vaak zijn er genoeg sloten, meren of plassen waar de hond wel welkom is. In buitengebieden waar het water niet regelmatig gecontroleerd wordt is een grotere kans op blauwalg.
Zeker in sloten en grachten waar niet een goede doorstroom is, kan blauwalg makkelijk groeien. Als de hond in dit water zwemt is er een grotere kans dat hij of zij in aanraking komt met blauwalg. Controleer daarom altijd het water op de aanwezigheid van blauwalg voor je je hond in het water laat zwemmen.
Honden kunnen water met blauwalg inslikken tijdens het zwemmen, maar ook bij het drooglikken van de vacht. Honden kunnen flink ziek worden van blauwalg. Symptomen zoals sloomheid, ademhalingsproblemen, overgeven, diarree, schuimbekken, epileptische aanvallen, trillen, stuiptrekken kunnen optreden.
In ernstige gevallen kan de hond aan een vergiftiging van blauwalg overlijden.
Symptomen kunnen binnen een paar minuten al optreden maar het kan ook een aantal uren duren voordat er symptomen zijn. Dit is afhankelijk van de hond en de hoeveelheid blauwalg die de hond binnen heeft gekregen.
Helaas is er geen medicijn tegen een vergiftiging van blauwalg. Als je vermoedt dat de hond blauwalg heeft binnen gekregen maar geen symptomen heeft, kun je het beste naar de dierenarts gaan.
Deze kan een laxeermiddel geven of de hond laten braken om de blauwalg uit het systeem van de hond te krijgen. Eventueel kan Norit worden toegediend om de gifstoffen in op te laten nemen.
Bij ernstigere gevallen kan er een infuus worden aangelegd en kan de hond worden opgenomen. Zodra er al symptomen zichtbaar zijn is er weinig meer te doen dan symptoombestrijding. Het is dus verstandig om zo snel mogelijk in te grijpen als je hond blauwalg binnen heeft gekregen.
- De toekomst van duurzaam bouwen - 07/10/2024
- Herfst films - 28/09/2024
- Traditionele herfstbloemen - 01/09/2024
Leave a comment